Autisme & ADHD

 Je rijbewijs halen met ADHD of Autisme

Mensen met Autisme, ADHD of verwante problemen zijn vaak even capabel als ieder ander om auto te rijden, maar door een iets andere informatieverwerking in de hersenen gaat het aanleren wat minder vanzelfsprekend. Dankzij de mogelijkheid voor een individuele theorietraining en met de juiste begeleiding tijdens de rijles is het gelukkig ook voor hen heel goed mogelijk het rijbewijs te halen.

Autisme Spectrum Stoornissen

Mensen met Autisme leren en denken anders dan mensen zonder Autisme. Zij zijn niet minder slim of waardevol dan wie dan ook. Maar door hun andere manier van informatie verwerken, is het voor hen wel eens moeilijk in onze chaotische wereld het overzicht te behouden. Met een beetje kennis van wat Autisme nu precies is, kunnen mensen zonder Autisme een belangrijke bijdrage leveren in het leven van personen met Autisme. Zij ploeteren hun hele leven immers al onvermoeibaar om grip te krijgen op de “normale” wereld; wat geweldig als er dan ook mensen zijn die zich de moeite getroosten zich eventjes te verdiepen in een leven met Autisme.

Om Autisme te begrijpen is het van belang om de manier van denken te begrijpen: hoe verwerkt een persoon met Autisme de informatie die op hem af komt, hoe ziet, begrijpt en ervaart hij de wereld? Het gedrag van zo iemand zou je de buitenkant van Autisme kunnen noemen (Vermeulen, Degrieck, 2006). Het gaat dan om de zichtbare en merkbare aspecten van Autisme. Denk bijvoorbeeld aan zijn reacties op veranderingen, woede-aanvallen, de chaos in zijn agenda. Net zoals bij kinderen zonder Autisme komt ook het gedrag van iemand met Autisme niet zomaar uit de lucht vallen. Onze reacties op een situatie worden altijd bepaald door onze beleving van de situatie, en niet door de situatie zelf. Oftewel: je reactie of gedrag is altijd het gevolg van je gedachten over een bepaalde situatie.

ADHD

De belangrijkste symptomen van mensen met ADHD manifesteren zich in het klassieke drietal van: onoplettendheid, impulsiviteit en hyperactiviteit. De grootste moeilijkheid is echter dat mensen met ADHD het heden niet lang genoeg kunnen afremmen om aan de toekomst te denken. Zij kunnen dus geen consequenties overzien van hun (evt. impulsief) handelen. Het is niet zo dat zij zich niet interesseren voor de toekomst (hoewel dat soms zo kan lijken!). De toekomst en het verleden lijken voor hen echter niet of nauwelijks te bestaan.

Martin Kutcher (2008) formuleert het heel treffend: “Mensen met ADHD zijn net motten: ze worden aangetrokken tot het helderste licht. Soms is dat licht een computerspelletje. Soms is het die glimmende pen of die fascinerende paperclip op tafel. Zelden is het helderste licht een boekbespreking die over 2 weken af moet zijn of het opruimen van zijn kamer”. Kortom; ze hebben een hekel aan uitstel van beloning!

Het is belangrijk te beseffen dat personen met ADHD, net als personen met autisme, anders denken en anders leren. Het is niet voor niks een stoornis; tegen een kind met dyslexie zeggen we ook niet: “We hebben de b’s en d’s gisteren al besproken. Vandaag doe je het goed, anders krijg je straf!” Waarom zou je dan van iemand met ADHD verwachten dat hij ineens wel denkt aan het meenemen van al zijn spullen voor een bepaalde activiteit? Het probleem zit er niet in dat mensen met ADHD niet zouden weten wat ze moeten doen; ze weten heus wel dat ze een formulier ook daadwerkelijk moeten opsturen. Maar door hun stoornis hebben ze wel moeite met de uitvoering, het daadwerkelijke doen. Daar komt nog bij dat iemand met ADHD elke (deel)taak afzonderlijk prima kan uitvoeren, maar vastloopt wanneer hij meerdere (deel)taken tegelijk moet uitvoeren. De hersenfuncties werken eerder als solisten dan als een goed geolied team.

Bron: www.rijles-en-autisme.nl